«Φάε λάδι κι έλα βράδυ» ή «Βάλε λάδι κι έλα βράδυ». Μια έκφραση γνωστή σε όλους, που αφήνει πολλά υπονοούμενα. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες η έκφραση αυτή να είναι γέννημα – θρέμα της Θεσσαλονίκης.
Σε μία από τις ξεναγήσεις που έκανε ο σύνδεσμος ξεναγών Βορείου Ελλάδος, κάναμε στάση τόσο στην Βαλαωρίτου όσο και στα Λαδάδικα. Μεταξύ των ιστοριών που ακούσαμε, βασισμένες σε έγκυρες ιστορικές πηγές και προφορικά σωσμένες ιστορίες, ακούσαμε και μία ελαφρώς πικάντικη. Μια ιστορία που μιλά για την γέννηση της έκφρασης «Φάε λάδι και έλα βράδυ» ή «Βάλε λάδι κι έλα βράδυ».
Φάε λάδι κι έλα βράδυ (στα Λαδάδικα)
Ο πιθανός τόπος λοιπόν που ευθύνεται για την συγκεκριμένη έκφραση δεν είναι άλλος από τα Λαδάδικα. Τα Λαδάδικα στο παρελθόν φιλοξενούσαν στα κτίρια που υπάρχουν έως και σήμερα εμπόρους λαδιού, μπαχαρικών και άλλων πρώτων υλών, δίνοντας έτσι το χαρακτηριστικό όνομα και στην περιοχή. Στην πορεία των χρόνων η περιοχή πέρασε από πολλές φάσεις, για να καταλήξει να έχει τη σημερινή της μορφή. Πως προέκυψε λοιπόν η έκφραση αυτή; Μπορεί την ημέρα να γινόντουσαν εμπορικές συναλλαγές στα καταστήματα, όταν όμως αυτά έκλειναν και ο Ήλιος έδυε, η εικόνα της περιοχής άλλαζε.
Πορνεία και μικροεγκλήματα ήταν συχνά στην περιοχή, κάνοντας την περιοχή απροσπέλαστη για τους απλούς πολίτες. Η κατάσταση αυτή κράτησε για πολύ καιρό, με αποτέλεσμα η περιοχή να αποκτήσει κακή φήμη και σταδιακά να παρακμάσει.
Με την έκφραση λοιπόν «Φάε λάδι και έλα βράδυ» γινόταν η αναφορά στην διττή φύση της περιοχής και η χρήση της προφανώς και άφηνε σεξουαλικά υπονοούμενα για το τι μπορούσε να επακολουθήσει εφόσον κάποιος βρισκόταν στην περιοχή μετά την δύση του Ήλιου.
Λάτρης της Θεσσαλονίκης και της ιστορίας; Βρες εδώ βιβλία που συνδυάζουν τις δυο σου αγάπες.
