Η ταινία Κονκλάβιο του Έντουαρντ Μπέργκερ (2024) εξερευνά τη μυστική διαδικασία εκλογής του νέου Πάπα, αποκαλύπτοντας τα πολιτικά παιχνίδια και τις ίντριγκες στο Βατικανό. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Χάρις, ακολουθεί τον Καρδινάλιο Τόμας Λόρενς (Ρέιφ Φάινς), που αναλαμβάνει να επιβλέψει το κονκλάβιο μετά τον ξαφνικό θάνατο του Πάπα Γρηγόριου ΙΖ’. Καθώς οι καρδινάλιοι συζητούν, μυστικά αποκαλύπτονται, συμμαχίες αλλάζουν και ένα ανατρεπτικό τέλος κλονίζει τα θεμέλια της Καθολικής Εκκλησίας.
Από την πρεμιέρα της στο Telluride Film Festival τον Αύγουστο του 2024, η ταινία έλαβε εξαιρετικές κριτικές. Το καστ, με ονόματα όπως Στάνλεϊ Τούτσι, Τζον Λίθγκοου, Σέρτζιο Καστελίτο και Ιζαμπέλα Ροσελίνι, ξεχώρισε για τις δυνατές ερμηνείες του. Οι κριτικοί επαίνεσαν τον τρόπο που η ταινία συνδυάζει την αγωνία με τον σχολιασμό της εξουσίας. Στα BAFTA κέρδισε σημαντικά βραβεία, όπως Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Μοντάζ.
Εμπορικά, η Conclave τα πήγε περίφημα. Με προϋπολογισμό 20 εκατομμύρια δολάρια, ξεπέρασε το σημείο ισορροπίας και έφτασε τα 95 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως ως τον Φεβρουάριο του 2025. Η επιτυχία της οφείλεται στη θετική φήμη και το θέμα της, που αγγίζει κοινό και κριτικούς.
Κονκλάβιο (2024) κριτική ταινίας
Ο Ρέιφ Φάινς είναι, όπως πάντα, εξαιρετικός, αλλά δεν ξεφεύγει από το γνώριμο ύφος του—δεν προσφέρει κάτι καινούργιο. Η Conclave μας βάζει στα άδυτα του Βατικανού, αποκαλύπτοντας τις τακτικές κινήσεις και τις μυστικές συμμαχίες που οδηγούν στην εκλογή του νέου Πάπα. Ωστόσο, όσα βλέπουμε στην ταινία δεν είναι ακριβώς αποκαλύψεις· είναι πάνω-κάτω ό,τι φανταζόμασταν ότι συμβαίνει στους υψηλούς κύκλους της Καθολικής Εκκλησίας. Στην Ελλάδα, άλλωστε, οι δολοπλοκίες για την κατάκτηση της εξουσίας δεν είναι κάτι ξένο—οι Βυζαντινές ιστορίες είναι γεμάτες από τέτοιες ίντριγκες, με αυλικούς και πατριάρχες να παίζουν τα δικά τους παιχνίδια.
Η ταινία είναι ενδιαφέρουσα και καλοστημένη, αλλά, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το μεγάλο της χαρτί είναι το plot twist στο τέλος. Και αυτό γιατί αγγίζει ένα ιδιαίτερα σύγχρονο θέμα, εκείνο της ταυτότητας και του φύλου. Ίσως γι’ αυτό γίνεται τόση συζήτηση γύρω από την Conclave—λιγότερο για τη σκηνοθεσία ή τις ερμηνείες και περισσότερο για το πώς «διαβάζει» τις σύγχρονες κοινωνικές ανησυχίες μέσα από την Εκκλησία.
Αγαπάς τον κινηματογράφο;
Είσαι λάτρης του κινηματογράφου; Διάβασε τα υπόλοιπα άρθρα για τις ταινίες και τις σειρές, που έχουν δημοσιευτεί στο Thesstips.gr.