Στον χώρο του ψυχολογικού τρόμου, η ταινία Immaculate απέκτησε ήδη την δική της θέση. Αμφιλεγόμενη όσο δεν πάει, προκάλεσε φυσικά την αντίδραση της εκκλησίας. Σκηνοθέτης της ο Michael Mohan, σεναριογράφος ο Andrew Lobel και πρωταγωνίστρια η Sydney Sweeney. Η τελευταία όχι μόνο έχει τον κύριο ρόλο αλλά είναι και παραγωγός της ταινίας.
Η Υπόθεση της ταινίας
Η ταινία Immaculate εκτυλίσσεται μέσα στα τείχη ενός γραφικού ιταλικού μοναστηριού. Εκεί μετακομίζει από τις ΗΠΑ η νεαρή Αδελφή Σεσίλια, που θα εμπλακεί σε έναν ιστό θεϊκών μυστηρίων και θνητών κινδύνων. Μετά από λίγο διάστημα η Αδελφή Σεσίλια (Sydney Sweeney) ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος παρά την παρθενία της. Το μοναστήρι την αντιμετωπίζει πλέον ως την επόμενη Παναγία. Η πλοκή πυκνώνει με ζήλια, απάτη και αγώνα για επιβίωση, καταλήγοντας σε ένα φινάλε που αφήνει τους θεατές να αναρωτιούνται για την ίδια τη φύση της πίστης και της θυσίας.
Η υποδοχή κριτικών και κοινού
Η ταινία κατάφερε εξ αρχής να πολώσει τους κριτικούς. Μερικοί την επαινούν ως επιστροφή στον κλασικό ιταλικό τρόμο, ενώ άλλοι την κριτικάρουν για την έλλειψη θεματικού βάθους και οπτικής λάμψης. Παρά τις ανάμεικτες κριτικές, η ερμηνεία της Sweeney λαμβάνει συνεχώς επαίνους και όχι άδικα. Το ίδιο ισχύει και με τους θεατές. Αρκετοί έχουν λατρέψει την ιστορία της ταινίας και την ερμηνεία της Sweeney, ενώ άλλοι βρίσκουν τα στοιχεία τρόμου ανεπαρκή και το τέλος απογοητευτικό. Συνολικά, η ταινία έχει οριακά θετική βαθμολογία, κυρίως λόγω της ερμηνείας της πρωταγωνίστριας. Η ταινία Immaculate έχει αποφέρει μέχρι και σήμερα πάνω από 21 εκατομμύρια δολάρια έναντι ενός προϋπολογισμού 9 εκατομμυρίων, δείχνοντας μια επιτυχημένη πορεία. Ακόμα μία απόδειξη της “δίψας” του κοινού για αίμα.
Immaculate (2024) κριτική ταινίας
Αν η ταινία είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια, θα είχε πιθανότατα βρει τον δρόμο της προς τις βιντεοκασέτες ή τα DVD. Μια αξιοπρεπέστατη B movie, αλλά με ένα splatter στοιχείο που θα έκανε τον Tarantino να ζηλεύει. Δυστυχώς η ταινία δεν καταφέρνει να εξερευνήσει βαθύτερα τη σύγκρουση μεταξύ λογικής και θρησκευτικής πίστης. Μια τέτοια θεματική θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα διαφορετικό κλίμα ανάμεσα στο κοινό, προκαλώντας αμφιβολία και στιγμές κρίσης. Ως ταινία ψυχολογικού τρόμου αργεί να δημιουργήσει μια αυθεντικά τρομακτική ατμόσφαιρα. Οι λίγες σκηνές με “scare jumps” αποτελούν περισσότερο τεχνικά τρικς, παρά αυθεντικά στοιχεία τρόμου. Το μόνο φως που λάμπει στο σκοτάδι της ταινίας είναι η πρωταγωνίστρια. Η Sweeney αφήνονει υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον στον κινηματογράφο. Τελικό συμπέρασμα; Περίμενε να την δεις σε dvd ή on demand αν δεν βρεις κάτι καλύτερο.
